Edukacija iz O.L.I. psihodinamske psihoterapije

Program edukacije koji vodi do zvanja Akreditovanog psihoterapeuta.

Potpuno usklađen s trening standardima i zahtevima Udruženja za psihoterapiju, savetovanje i koučing Srbije.
Teorijsko metodološki deo kursa se sastoji od delova:
Osnovnog (80 sati) , Naprednog (160 sati) i Profesionalnog Sertifikat kursa (240 sati) (nakon čega se dobija status psihološkog savetnika), i profesionalnog psihoterapijskog kursa (220 sati) nakon kojega se dobija status psihoterapeuta (ukupno 700 sati teorijsko metodološke edukacije).. Za svaki deo kursa se dobija poseban sertifikat.

Ukupna edukacija se sastoji od 1500 sati: 700 sati kursnog rada na teoriji i veštinama, 50 sati supervizirane prakse i 250 sati ličnog iskustva u ulozi klijenta (od čega 80 sati može biti u okviru grupe, a ostatak individualna psihoterapija) i 500 sati psihoterapijskog rada sa klijentima uz superviziju. Traje 5 godina.

Osim toga:

-Potpisuje se kodeks etike i prakse

-Uplaćuje se profesionalno osiguranje (ukoliko je moguće)

-Nastavlja se sa stručnim usavršavanjem

-Nastavlja se sa supervizijom

Teme:

1) Teorija o metodu i veštine psihoterapije

-Psihoterapija kao vaspitni proces-sistem vrednosti i odnos prema čoveku.

-Odnos između psihoterapeuta i klijenta

-Nedirektivno savetovanje i terapija usmeravana klijentom Karla Rodžersa

-Tehnika reflektovanja

-Nedirektivno savetovanje i psihoterapija

-Razvoj psihoterapijskog procesa

-Način vođenja psihoterapije

-Terapija usmeravana klijentom

-Gledišta o transferu. Rad s transfernim stavovima u klijentcentričnoj terapiji

-Odnos prema dijagnozi

-Ograničenja kod primene nedirektivnog savetovanja i terapije usmeravane klijentom

-Psihodinamska psihoterapija

-Prvi kontakt s klijentom

-Početna faza terapije – prvi intervju

-Uspostavljanje radnog saveza

-Kreiranje pogodne emocionalne atmosfere

– Strukturisanje svrhe razgovora

-Razjašnjavanje pogrešnih predstava o psihoterapijskom procesu

-Rad s neadekvatnom motivacijom

-Rad s početnim otporima

-Česta pitanja koja klijenti postavljaju u početnoj fazi psihoterapije

-Nekoliko važnih “Ne” tokom prvog razgovora

-Dinamika snaga u psihoterapijskom procesu: snage koje su usmerene ka razvoju, snage koje se protive psihoterapijskom procesu

-Otpor. Podela otpora. Proces rada s otporom.

-Transfer. Karakteristike transfernih reakcija . Rad s transferom.

-Rad s karakternim otporom. Analiza karaktera Vilhelma Rajha

-Rad s telom u psihoterapiji i savetovanju-Bioenergetika A. Lovena, Radix-Keli, Orgonomija-Bejker

-Geštalt pristup i mogućnosti primene u psihoterapijskom radu.

-Tehnike Transakcione Analize i mogućnosti primene u psihoterapijskom radu.

-N.L.P. i mogućnosti primene u psihoterapijskom radu

-REBT i mogućnosti primene u psihoterapijskom radu

2) O.L.I. Psihodinamska Integrativna Psihoterapija

-O.L.I. Otkrivanje Lične Istine

-Psihološki “antivirus” program

-Sistem vrednosti O.L.I. Pristupa čoveku. Koncept “dobrog čoveka”

-Zakoni psihodinamike

-Koncept razvojnih zadataka

-Pristup klijentu preko sposobnosti (capabillity approach). Bazične ljudske sposobnosti.

-”Emotivno računovodstvao” i “Cenovnik životnih odluka”

-”Psihološka matematika”. Kako se pravi cenovnik životnih izbora

-Suprotstavljene potrebe, hijerarhija potreba i „stilovi poslovanja sa životom“. Životne strategije.

-Self-help metodi-metodi samopomoći.

-O.L.I. Aktivacioni protokoli

-Specifičnosti primene O.L.I. psihoterapijskog metoda na različitim uzrastima i u različitim oblastima života.

3)Teorije ličnosti. Teorije razvoja. Teorija o nastanku psiholoških problema

A. TEORIJE LIČNOSTI

Psihodinamske teorije ličnosti se fokusiraju na razvoj Frojdove psihanalitičke teorije, te kasnijih doprinosa Ane Frojd, Melanije Klajn, Jakobsonove i Margaret Maler, Ego-psihologa Krisa, Hartmana, do najnovijih doprinosa Kohuta i Kernberga. Diskutuju se teorije razvoja, mentalne organizacije, psihopatologije i tretmana, te međusobne povezanosti različitih gledišta

B. RAZVOJNA TEORIJA

B1. Odojče i rano detinjstvo

Normalni i patološki razvoj Selfa, objektnih odnosa, indentiteta, Super-ega, formiranje psihološke strukture, te kritička evaluacija sadašnjih shvatanja

B2. Latencija i preadolescencija

Psihodinamsko razumevanje razvoja nakon razrešenja Edipalnog konflikta

B3. Adolescencija

Fokusiranje na psihološko elaboriranje promena u telesnim funcijama kod adolescenta, te pomeranja vezanosti od roditelja na druge objekte. U ovom smilsu, tretira se zasnivanjesuperr ega, ego idela, relacije narcizma i adolescentnih procesa,zasnivanje indentiteta te , značaja vršnjačke grupe

C. ETIKA U PSIHOTERAPIJSKOJ PRAKSI

Diskutovanje koncepata etičkog i neetičkog, postavljanja granica, te zsnivanja i održavanja poverenja. Sasz-ovi pojmovi etike pshoanalize, i njene generalne kritičke diskusije u savremenoj praksi.

D. PSIHOPATHOLOGIJA

D1. Neuroze

Osnovni teorijski i klinički aspekti neurotskog poremećaja (histerični, opsesivni, fobični simptomi, te karakterne neuroze, s posebnim osvrtom na mazohistički karakter) .

D2 Borderline stanja i paranoja

Osnovni teorijski i klinički aspekti , sa posebnim osvrtom na njihovu diferencijaciju. Uz Frojda, izučavanju se onovni teorijski doprinosi Kleinove, Rosenfelda, Hane Segal, i Biona. , sa posebnim osvrtom na Kohuta, , Kernberga, Gabbarda, i drugih

D3. Depresivna stanja

Klinički i teorijski aspekti depresije, sa psihodinamsog stanovita, počev od studija Abrahama, Freuda, and Rado-a, Kleinove teorije depresivne pozicije, struturalno razvojnog gledišta, Jakobsonove, te Brennerove teorije o depersivnom signalnm afektu.

D4-Poremećaji ličnosti

E. EMPIRIJSKI PRISTUP PSIHOTERAPIJI – istraživanja

S obzirom na to da je edukacija insistiala na kritičkom stavu, osnove metoda i tehnika istraživanja u domenu psihoterapije se diskutiuje sa teorijskog i empirijskog aspekta.

Kako bi se evaluirale stečene kompetencije kandidati polažu završni pismeni i usmeni ispit koji se sastoji od evaluacije teorijskih znanja i prikaza rada sa klijentima.

Psihoterapijska praksa tokom treninga

Trening program će obezbedi da studenti svoju superviziranu praksu obavljaju u prikladnom okruženju. Ovo će obično biti formalizovani i ugovoreni psihoterapijski odnos. Trening program će obezbediti supervizore koji su iskusni stručnjaci u svojoj oblasti.

Pored ovoga, biće postavljene jasne ugovorne potrebe oko:

-Etičkih pitanja prakse

-Administrativnih pitanja

-Dogovora oko plaćanja

-Povezanosti i upućivanja drugim stručnjacima i ka drugim uslugama.

Lični razvoj (iskustvo u ulozi klijenta)

Svrha ove komponente treninga je da kod psihoterapeuta potpomaže rast i razvoj:

-Svesti o ličnim temama kako se one pojavljuju u radu i kako mogu uticati na psihoterapijski proces

-Intelektualnog razumevanja i sticanja znanja

-Emocionalne zrelosti i prihvatanja sebe i drugih;

-Iskustva da se bude u ulozi klijenta unutar jednog formalizovanog profesionalnog psihoterapijskog odnosa

-Globalne perspektive sebe u odnosu prema svetu.